Paryski zespół naukowców pokonał najbardziej precyzyjnego dotychczas pomiaru stałej struktury drobnoziarnistej, będącej podstawową stałą fizyczną, odkrytą ponad wiek temu, w 1916 roku.
Stała struktura drobnoziarnista nie ma żadnych wymiarów i jednostek – to czysta liczba kształtująca wszechświat – występuje wszędzie. Oznacza ją grecką literą alfa, a jej XXX jest bardzo zbliżony do stosunku 1/137. Pojawia się w różnych wzorach dotyczących światła i materii. Eric Cornell, zdobywca Nagrody Nobla z dziedziny fizyki stwierdza, że jest ona jak złoty podział w architekturze.
Zespół czterech fizyków pod kierownictwem Saïdy Guellati-Khélifa, podjął próbę określenia nieokreślonego. Przedstawili najdokładniejszą jak dotąd wartość stałej, do 11 miejsca po przecinku (ostatnie dwie cyfry są niepewne). Wartość α = 1 / 137,03599920611. Pomiar ten jest trzykrotnie dokładniejszy niż poprzedni zaprezentowany w 2018 r.
Jakie metody pozwoliły określić ten wymiar? Zespół rozpoczął proces od schłodzenia atomów rubidu prawie do zera absolutnego. Następnie, wrzucał je do komory próżniowej, a gdy chmura atomów spadała, wykorzystywał impulsy laserowe, które wprowadzały atomy w kwantową superpozycję dwóch stanów – uderzonych przez foton i nieuderzonych. Dwie wersje każdego atomu później podróżowały po oddzielnych trajektoriach do momentu wykorzystania maksymalnej możliwej ilości impulsów lasera łączących połówki w superpozycje. Dzięki zmierzeniu prędkości odrzutu atomów wyznaczają pomiar stałej struktury drobnoziarnistej.
